Eindelijk!

Hallo allemaal, Al tien jaar ben ik blij met mijn MacBook en heb ik nooit trammelant gehad met het ding maar nu moest hij toch echt naar de computerdokter. Maar ja, dan woon je in een nieuwe omgeving, in een dorp zonder winkels, het land in lockdown en vind je niet zomaar iemand om je te helpen. Wat doe je dan? Nou, dan vraag je dat aan je buren. Zo gaat dat in een dorp. Onze naaste buren zijn eind zeventig en hebben een pling plong computer. De buurvrouw doet er niks mee en de buurman leest er de krant op en correspondeert er mee met zijn familie in het buitenland. Dat hij het woord corresponderen gebruikt zegt al genoeg toch? Het zijn schatten van mensen en ik zou ze voor geen goud willen missen, maar op dit gebied.... nee. De buren daarnaast zijn iets jonger maar houden zich niet bezig met dit soort nieuwigheden. Ze vinden het allemaal razend interessant maar nee. De buren daar weer naast wisten wel een adresje maar dan weer van iemand die zich niet aan een MacBook durfde wagen. Oh dear! Ik overwoog nog even een student-aan-huis maar zonder auto is het lastig om hier te komen. Dusssss... good old google maar geraadpleegd en jawel. 10 km hier verderop was een bedrijf waar ik hem kon komen brengen. Het was even zoeken maar uiteindelijk vond ik ze, een beetje weggestopt op een bedrijventerrein. De jongeman aan de balie werd helemaal blij toen hij mij en mijn kind zag! Goh, een MacBook, die zie ik hier niet veel. Leuk!! En zoals jullie begrijpen, werd ik daar ook heel blij van. Ik stuur je een app als hij klaar is. Superblij vertrok ik daarvandaan. Hij keek alles na, kon het probleem niet vinden, keek nog eens en nog eens en ja hoor... Bingo! Toen eenmaal de oorzaak was gevonden, was het zo gepiept en kon ik lappie (zoals ik hem noem) weer opgehaald worden uit het computerparadijs. En nu zitten we hier weer samen aan de werktafel blij te zijn. Hoewel... in de tijd dat ik niet blogde heeft blogger ook een en ander veranderd. Als ik nu foto's upload krijg ik geen plaatje te zien als ik hier schrijf. Lastig is dat zeg. Ik zie alleen maar computertaal. Hebben jullie dat ook? En hoe heb je dat opgelost? En wat deed ik dan in de tijd dat ik niet blogde vragen jullie je misschien af? Nou, ik bladerde een hele stapel tijdschriften door. En ik las ze. En knipte er plaatjes uit. En daarna vouwde ik er mee. Of gebruikte ze als ondergrond om op te plakken. Ik zal t.z.t. e.e.a. hier laten zien. Voor nu is het wel weer genoeg.