Ratjetoe...

Oh my... hoe lang is het alweer geleden dat ik hier iets van me liet horen. Na jaren van verdriet en narigheid is het leven nu vol en heel fijn en vergeet ik dat soms hier met jullie te delen. Vanaf de buitenkant is het niet bijzonder en meeslepend maar voor mij is het zo'n verschil met toen. Vandaag een ratjetoe aan berichten. Ik denk zelfs dat dat de komende blogs ook zo zal zijn. Ik heb namelijk geen idee meer wat ik jullie wel en wat niet verteld heb of zelfs maar heb laten zien. Erg hè? Om nog een beetje grip terug te krijgen, gebruik ik mijn foto's (in chronologische volgorde). Dat lijkt me het beste. Gelukkig heb ik komende dagen wat meer tijd om te schrijven.

Allereerst wil ik jullie deze rozenkrans laten zien. Het garen komt van de Wibra maar het was te glibberig om er mee te breien. Daarom probeerde ik er mee te haken en dat lukte beter. Doordat de draad verandert van kleur is elke roos weer anders. Ik lijmde ze met het lijmpistool op een houten ondergrond. Lekker dicht tegen elkaar aan. O en ik verfde die eerst in een bijpassende kleur rood. Omdat ik geen verf had en niet in de buurt van een bouwmarkt woon, gebruikte ik daarvoor een stift van de Action. Zo een met een fijne punt aan de ene kant en een kwastje aan de andere kant. Het was wel even een klusje maar het pakte goed uit.

Die houten ringen lagen er ook al minstens drie jaar te wachten op versiering. De man van een kennis heeft ze ooit eens gefiguurzaagd. Met zo'n handzaagje. Ik herinner me nog van vroeger dat die zaagjes heel snel kapot gingen. Misschien was dat alleen bij mij zo. Ik kreeg er regelmatig voor op mijn kop van de leraar handvaardigheid. Voor mijn verjaardag (vorig jaar) heb ik een mooie electrische zaag gekregen van de man. Wie weet ga ik zelf aan de slag. Rozen zijn zo gehaakt. Volgens mij heb ik het patroon ooit wel eens hier gedeeld. Zo niet, dan roepen jullie maar. Het is supersimpel. Och, eigenlijk kan ik het meteen wel delen. Ik ga er wel van uit dat je de haaksteken al kent. Je zet 52 lossen op en begint voor de eerste toer te haken in de derde steek vanaf de naald. In elke losse haak je een stokje. Omdraaien en voor de tweede toer op elk stokje een half stokje haken. Derde toer haak je vijf stokjes in elke tweede half stokje. Dus een groepje van vijf en dan een steek overslaan. Het gaat dan vanzelf krullen. Je kunt hier mee varieren. Als het teveel krult sla je af en toe een extra steek over. Krult het te weinig dan kun je groepjes van zes stokjes maken. Het hangt een beetje van het garen af hoe groot de roos wordt. Dikke draad, grotere roos. Ook daarmee kun je varieren.

Het in elkaar naaien wijst zich vanzelf. Je maakt een rolletje en naait dit aan de onderkant vast. Dit is het hartje van de roos. steeds rol je een stukje verder en zet je dat vast. Probeer de roos plat te naaien dat is mooier en je kunt hem ook beter ergens op bevestigen als je klaar bent. Misschien lukt dat niet meteen de eerste keer maar na een paar rozen zul je er wat vaardiger in worden. Geloof me. In het verleden (in mijn vorige woonplaats) heb ik ongelooflijk veel lessen gegeven in het maken van deze rozenkrans en het lukte iedereen. Het is een leuk project om je restjes mee op te maken. Bij de rode krans heb ik dat gedaan. Variatiegaren heb ik afgewisseld met garen in een kleur. Zo krijg je een leuke mix. Succes!

Oeps en dan hier nog een foto van de sneeuwklokjes. Ik moet eens even zien wanneer dat ik die fotografeerde. Oeh, op 2 februari. Heb ik al niet eens eerder wat foto's van die sneeuwklokjes laten zien hier? Ik kan het op mijn laptop niet terugzien (ergens zit er een bug in mijn systeem. ik zie geen foto's maar letters in computertaal) en mijn telefoon ligt beneden. De Ipad was helemaal leeg en ligt op te laden in een andere kamer. Het is me wat allemaal hier. Volgens mij zag ik ze voor het eerst tijdens een wandeling op de dijk hier in het dorp. Snel maar verder in de tijd, hihi.

Als laatste nog een knutsel van klein meisje. Zij kan van niets iets maken. Ik zie wat houten blokjes die ze verfde met de viltstift toen ik de houten ondergrond van de krans kleurde. het hertje is al heel oud. Ik kocht het ooit bij de juffies in Haarlem. De kralen komen uit Egypte. Die zijn inmiddels ook al weer jaren oud. Het zilverkleurige kraaltje, het medaillon, de kikker en het veertje komen uit de kringloopwinkel. Wat heeft ze dat leuk gedaan hè? We gaven het aan een vriendin van mij die op het moment een beetje verdrietig is. Ze kon wel een opkikkertje gebruiken. Hij staat nu bij haar op de kast. Zo, dit was hem weer. Er is al verschillende keren door de man geroepen dat het nu toch echt echt tijd is om te vertrekken. We gaan van het erf af. Volgende keer meer. Dagdag!