Zondag 16 september 2018. Op zondag altijd een versje van Toon Hermans op mijn blog. Omdat ze te mooi zijn om te vergeten. Dit keer uit het Groot Versjesboek.
Oude mensen...
In deze ogen staat het allemaal geschreven,
het stralende blije en het hulpeloos geschrei,
het zijn de achteruitkijkspiegels van een leven,
dat altijd schommelt tussen droevig zijn en blij.
Ik wens jullie een mooie dag vandaag :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten