Dinsdag 24 juli 2018. Och toch, wat zijn we allemaal druk met het weer. Het is te warm, te heet, te droog enz. We hebben te maken met hitteplannen, hittegolven, moeten elk uur wat drinken ook als we er geen zin in hebben. Koffie is niet vochtafdrijvend en weet ik wat ik allemaal nog meer lees en hoor.
Ik moet dan even denken aan jongste in Kaapstad. Het is daar nu winter en nog steeds 19 graden. Zij hadden afgelopen zomer (toen het bij ons winter was) vrijwel geen drinkwater meer. Echt geen water dus...
Ik moet denken aan de tijd dat we in Cairo woonden. In de zomer, in de stad, smog, uitlaatgassen van auto's die net zo oud als ik waren, heel heel veel arme mensen in huizen zonder airco, die gewoon op het veld, de straat veegden of ergens anders buiten werkten. De vrouwen vaak in het zwart. Ik denk daar vaak aan deze dagen.
We klagen wat af hier in Nederland. Ik hoorde ze daar nooit klagen. Het hoort er gewoon bij. Het leuke van Nederlanders is, dat als het straks weer een paar dagen achter elkaar regent, dat we daar dan weer over 'zeuren'. Soms ook moet je wel weer lachen....
Zo zag ik vanmorgen, toen ik boodschappen deed bij de Dirk hier in het dorp, opvallend veel mensen in de koelruimte. Ikzelf vond het er ijzig koud maar volgens mij was ik de uitzondering. Terwijl ik wat yoghurt en melk pakte hoorde ik een vrouw tegen haar man zeggen.... ik denk dat ik hier mijn bed maar neer ga zetten vannacht. Geweldig toch? Volgens mij was het niet de eerste keer dat ze dat zei, hij reageerde nauwelijks...... :-)))))
Alles is een beetje anders nu. De warmte brengt mensen tot andere gedachten, andere daden en handelingen. Sommigen worden zelfs een beetje bozig van de warmte. Zo ook de mevrouw bij de dekbeddenwinkel. Ha, ben je daar weer, begroette ze me. Ja, ik kom nog zo'n katoenen dekbed halen, zei ik haar. Het andere bevalt goed. Je wil toch niet zeggen dat je nu onder een dekbed slaapt? Jawel antwoordde ik. Je bent niet wijs !! De mensen hier in de streek nemen geen blad voor de mond ;-) Ik koop een dekbed voor straks, voor de man. Hij is wel wijzer begrijp ik (zal hij leuk vinden), zei ik. Dit keer koos ik voor een blauwe hoes. Makkelijk als ik ze voor de winter opberg. Dan heeft straks weer ieder zijn eigen dekbed. Geel voor mij, blauw voor hem.
Maar kijk nou toch. Waar de tekst de vorige keer bijna hysterisch was (ik heb er nog een blogje aan gewaagd) is het nu net iets minder schreeuwerig. De mevrouw in de mooie jurk is vervangen door wat bolletjes katoen. Het woord katoen valt überhaupt niet te missen. Het is allemaal puur natuur.
De mevrouw ging mopperend de hoge trap op. Het blauwe dekbed lag niet bovenop en ze moest wat schuiven om het te pakken. Daarop viel een andere stapel naar beneden. Door de winkel heen. Een dekbed viel bij iemand op het hoofd. Gelukkig bij een stevige meneer die er de humor van in kon zien en ook meteen maar zijn diensten aanbood om het hele boeltje weer naar boven te brengen.
Ik moet toch wachten tot mijn vrouw nieuwe lakens gekozen heeft. En dat kan nog wel even duren, zei hij :-))))) Hij liep fluks de ladder op, gooide een goed dekbed voor mij naar beneden. Ik ving het behendig op en liep er mee naar de winkelmevrouw die inmiddels bij de ventilator achter de kassa stond met een gezicht dat onweer aangaf. En toch was het lekker koel daar. Precies 1 vierkante meter, maar toch.... Ik denk dat ik me er voorlopig maar niet meer laat zien ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten