zondag 8 juli 2018

Onder de carport...

Zaterdag 7 juli 2018. Vandaag 9 jaar geleden begon ik met mijn eerste blog: a story of two sisters. Ik stopte daarmee en begon diverse keren opnieuw met blogs met andere namen en stopte dan toch ook weer. Dit is mijn laatste blog zeg ik altijd.... Al met al blog ik dus al 9 jaar min of meer non stop. Hoera voor mij! Ik zal me er maar geen voorstelling van maken wat ik allemaal gedeeld heb door de tijd heen. De tijd is veranderd. De blog-wereld van toen bestaat niet meer. Het is zoals het is. 

Vandaag gingen we vanuit het heerlijke weer van langs de kust naar het warme midden van het land. We reden over de A20 via de A4 de A15 op. Bij Gorinchem reden we via de A27 naar Meerkerk. Daar zou mijn vader wachten op de carpoolplaats om gezellig het laatste stukje met ons mee te rijden. We waren ietsjes eerder en keken wat om ons heen. En wat zag ik tot mijn stomme verbazing? Hubert! Een van de auto's die ik ooit reed. Wat een tank was dat. Hij heette Hubert naar de tank van het Duitse leger uit Allo Allo. Een baas van een auto die Saab 96. Wat een geweldig weerzien. En wat zag hij er mooi uit!


Gezellig over voetbal (Belgiƫ) kletsend reden we met de man achter het stuur en de vader er naast naar Amersfoort. Over de A27, de A28 en de A1. Daar vierden we de verjaardag van oudste zoon. Onder de carport voor het huis. We waren maar met een paar mensen dus dat lukte prima. Vader in het hoekje uit de zon. Af en toe kwam er een briesje wind. De zoon zette koffie in de senseo op een krakkemikkig kastje. Het water werd getapt uit de buitenkraan. De taart was lekker, de nootjes en de framboosjes ook trouwens.


Het had allemaal een hoog 'we zijn op de camping' gehalte. Zeker omdat zoon in een stille straat woont waar je heerlijk buiten kunt spelen. De kat stak nog eens over op zoek naar een rustig plekje want die kleintjes.... oi oi. We aten taart, dronken koffie, zongen voor de jarige, de buren zongen vanachter de schutting mee ( zo leuk) en we vertelden elkaar de nieuwtjes en avonturen die we beleefd hadden sinds we elkaar voor het laatst zagen. Dat was niet lang geleden maar op een of andere manier weten we er toch weer een lange middag mee te vullen.


De meisjes klommen in het rozenrek. De kleine jongen wilde dat ook en viel er uit. Bult op het hoofd. Geschaafde knie maar met een pleister en een kusje van mama er op was ook dat zo weer over.


De BBQ werd gepakt en er werden wat hamburgers en worstjes gebakken. Met saus uit een flesje en zonder salade. Witte kadetten van de supermarkt. Het smaakte allemaal prima. Om zes uur was het klaar en gingen we naar huis. Over de A1, A 28 en A27 kwamen we weer terug in Meerkerk. We zwaaiden vader uit en reden zelf over de A27, A15, A4 en A20 weer terug naar het Westland. Bij de MacDonalds in Vlaardingen stopten we even voor een ijsje. Op eetgebied was de dag toch al verloren :-))) Precies om 8 uur stapten we binnen in ons heerlijk koele oude huis.


De man zette zich voor de televisie om naar Rusland- Kroatie te kijken en ik maakte koffie voor ons. Terwijl het water warm stond te worden dacht ik wat terug aan de middag die achter ons lag. Het was goed, het was fijn en ik hoop dat we nog heel veel van deze fijne dagen zullen beleven. Herinneringen maken.

Over de foto's: de helft staat er niet op. Het is moeilijk om mijn familie te vangen. En zeker allemaal tegelijk. Maar je krijgt een indruk van hoe het was. De foto's zijn allemaal van het begin van het feest. De foto's van later hou ik maar voor mezelf. We hebben wel eerst alles netjes opgeruimd hoor voor we weggingen. Ha! :-)

En als je dan denkt dat iedereen wel even stil is dan heb je het mis. Want via whatsapp ging alles gewoon verder. Foto's werden naar elkaar gestuurd en natuurlijk had iedereen wat te zeggen over de wedstrijd. Zoon uit Z_A had zich inmiddels ook bij de groep aangesloten, en schoonzoon en mijn zwager och och..... er werden niet zoveel woorden gezegd als ik hier in al die jaren op de blogs maar toch kwam het een heel eind. Hoera voor het kind. Hoera voor familie en gezin. Hoera voor mij voor mijn 9e blog verjaardag! Yeahhhh!


1 opmerking:

  1. Ik ben eigenlijk wel een beetje benieuwd wat jij dan zo anders vindt in de blogwereld, vergeleken met negen jaar geleden

    BeantwoordenVerwijderen