maandag 21 mei 2018

De tuin (5)...

Zaterdag 19 mei. Gaan jullie mee? Dan wandelen we even door de tuin en kijken we naar alles wat er al weer groeit en bloeit. Er is zoveel veranderd. Zo zien we hieronder de kersenboom van de buren. Wat een bloesem staat er in he. Het is een heel oud boompje.


Ik zie dat ik de foto's niet echt op volgorde laat zien. Maakt niet uit. We gaan gewoon van hot naar her. Zo groot is het allemaal niet. Zelfs ik kan het lopen. Op de foto hieronder is het gras nog niet gemaaid. Inmiddels heeft de man dat al wel twee keer gedaan. Het is het enige wat hij aan de tuin wil doen. De rest is voor mij. De oude lindebomen zijn heel voorzichtig in het blad aan het komen Zien jullie?


Vraag me niet naar alle namen want die vergeet ik keer op keer. Het is mooi of niet mooi. Ik haal het onkruid weg en voor de rest deert het me niet echt hoe de planten heten. Dit hier beneden (viburnum?) groeit achter het huis. Voor staan ook wat van deze zelfde planten/ struiken.


We gaan even terug naar binnen en voor het keukenraam staan. Dit is mijn uitzicht als ik aan het aanrecht sta. Het lelijke schuurtje van de buren maar wel met de mooie seringenbomen ervoor. Ze wilden ze omhakken maar gelukkig heb ik dat kunnen voorkomen. Ze ruiken zalig.


Een beetje dichterbij misschien? Er staan drie seringenbomen en ze zien er zelf niks van. Zonde hè? Ik vind ze zo mooi. Achter de seringen staat nog een appel en een perenboom. Doen ze ook niks mee. Met de pruimen wel gelukkig.


Achter het huis onder de oude Japanse Kers komen de geraniums ook weer langzaam in bloei. De bloesem van de Japanse kers was er dit jaar extreem kort. Jammer hoor. De wind blies alles weg.


Ah en dan heel klein tussen de uitlopende hortensia verstopt zien we hier het gebroken hartje. Er waren meer plantjes maar die hebben de winter niet overleefd. In tegenstelling tot de hortensia. Volgens Leen onze trouwe steun en toeverlaat die twee keer per jaar komt snoeien en zo had ik hem veel te kort afgeknipt. Ik denk niet dat het nog wat gaat worden Tineke, zei hij somber. Gelukkig kreeg hij ongelijk ;-)


Em zo zie ik her ook nog wat wits zonder naam. Hoewel ze natuurlijk wel een naam hebben maar die weet ik dus even niet. Ik vind ze wel mooi. Ook zij waren met meer maar alleen dit plantje is er nog.


Als laatste de meidoorn. Hij staat een beetje scheef maar oh wat is hij weer mooi. Ik zie hem hier vanuit het raam als ik zit te schrijven. Het is meer dan geweldig. Ik krijg er veel opmerkingen over. Hij staat ook echt op een mooi plekje zo aan de straat.


Ik probeer elke dag even in de tuin te werken. Met wisselend succes. Maar elke dag een naadje is een hemdsmouw in een jaar werd mij geleerd. Ook vandaag werkte ik in de tuin maar niet al te lang. Want ik was nog wat moe van mijn bezoek aan de kringloopwinkel in het dorp hier verderop. Die bestond vandaag 1 jaar en vierde dat uitbundig :-) Misschien dat ik maandag nog een stukje kan doen in de tuin. Ik ben bezig met het verwijderen van mos tussen de steentjes vandaan. Met een aardappelschilmesje. Goed voor de hamstrings ;-)) Het is een heel project zal ik maar zeggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten