maandag 26 maart 2018

Haken (3)...

Vrijdag 2 maart. Tussen de bedrijven door haakte ik weer restanten garen weg. Er liggen hier altijd wel een paar handwerkjes in de mand. Mijn hoofd kan nog geen gecompliceerde patronen aan. Ik hou het dus simpel en haak ook regelmatig dezelfde patronen. Dat is niet erg want ze gaan toch naar verschillende personen.


Ik heb al een poos een probleem met mijn rechterschouder (frozen schouder) en kan niet lang achter elkaar breien. Met haken heb ik daar minder last van. Ik zit trouwens nooit uren achtereen te handwerken.


Tijdens de koffie haak ik wat, of als ik wacht tot het eten klaar is. Of wacht op de man die in de late avond onderweg naar huis is. Het is echt tussen de bedrijven door. Ook vind ik het fijn om naar een luisterboek te luisteren en dan haak ik ook lekker door.


Ik heb al verschillende keren verteld dat ik doorga tot het garen allemaal op is. Zelfs de kleinste restjes worden gebruikt. Soms zijn dat zelfs maar draadjes.


De laatste sjaal/col zal een restjes van de restjes project worden. Een bonte verzameling garen, kleurtjes en ik word daar nu al ongelooflijk blij van.


Steeds als ik een project afrond, verwerk ik de laatste draadjes in die sjaal. En die zal voor mijzelf zijn. Die ga ik houden. Al was het alleen maar om me te herinneren aan al die eerdere werkstukken.


Ik moet een beetje grinniken om mezelf terwijl ik dit schrijf. In gedachten zie ik mezelf al lopen. Het zal een soort van pippi sjaal worden. En ik moet ook grinniken om het idee dat ik niet meer zal haken of breien als het garen op is.


Er zijn namelijk steeds weer mensen waar ik garen van krijg. Ze stoppen er zelf mee. Soms gaat er een moeder naar het verzorgingshuis en zoeken ze een goed tehuis voor het garen. En omdat ze weten dat ik er blij mee ben en het eindresultaat naar een goed doel gaat brengen ze het hier. Ik probeer dan altijd een foto te maken van het eindresultaat en die dan aan de kinderen te geven. Zo van: dit is wat ik er mee gedaan heb. Dat wordt op prijs gesteld.


En zo is het weer een aardig rijtje geworden. De sjaal hierboven was leuk om te maken. Drie stokjes, dan drie lossen en daarna drie vasten. Dan weer drie lossen en drie stokjes, drie lossen, drie vasten enz. Eindigen met drie stokjes.


De tweede toer doe je het precies andersom. Dan haak je drie vasten waar je eerst drie stokjes haakte en drie stokjes waar je in de vorige toer drie vasten haakte. De drie lossen blijven steeds hetzelfde.


Bij de sjaal hierboven en onder haakte ik vier stokjes, twee lossen, vier stokjes, twee lossen enz. Eindigen met vier stokjes. Alle toeren zijn hetzelfde. Eventueel kun je de eerste aan de laatste toer vastnaaien en heb je een col in plaats van een sjaal.


Voor deze sjaal gebruikte ik variatie garen. Dat verandert van kleur. Het gaf een leuk effect. Maar kan ook heel goed in één kleur gehaakt worden. Ik gebruik steeds 200 gram en haak met haaknaald nr 5.


Meestal is het garen geschikt voor naald 3,5- 4 maar ik vind het fijn als een sjaal/col losjes aanvoelt. Zo'n stijf gehaakt ding doe je niet om voor je plezier. Ook gebruik ik altijd garen wat goed gewassen kan worden. Op een of andere manier was ik mijn eigen sjaals vaak. Lekker fris :-)


Deze sjaal is ook weer gehaakt met vier stokjes en twee lossen daartussen. Ik zei al eerder dat ik regelmatig hetzelfde patroon gebruik. Ach, ik heb ook veel dezelfde vestjes. Die hebben dan steeds een andere kleur. En ook zo met t shirtjes. Die zijn ook allemaal hetzelfde. De man heeft ook drie dezelfde spijkerbroeken. Prima hoor.


Wordt het dan nooit saai om te maken vragen jullie je misschien af? Nu niet. Maar dat komt denk ik omdat ik nog volop bezig ben met revalideren, herstellen, vallen, opkrabbelen en proberen te blijven staan. Daar klinkt in door dat het nog niet meevalt. Twee nieuwe knieën, drie keer een allergische reactie op ontstekingsremmers, jumpers knees aan allebei de kanten.


Het is een beetje om moedeloos van te worden. Toch laat ik de moed niet zakken hoor. Ik probeer positief te blijven. Ooit zal het toch beter worden hoop ik. En tot die tijd moet ik gewoon geduld hebben en door blijven gaan. En dat doe ik. Want er zijn ook heel veel dingen die fijn zijn en wél goed gaan :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten