maandag 15 mei 2017

Mijn eigen moederdag...

En toen was het moederdag. Een dag waar ik best wat tegenop had gezien. Want moederdag vieren zonder moeder, nee, dat was het niet natuurlijk en met twee van mijn kinderen in het buitenland was er niet veel te vieren. Gelukkig was kind nummer drie wel in het land. Hij ging mij een leuke dag bezorgen, zei hij. We gingen iets doen waar ik acht (!)  jaar geleden ooit al eens met hem over sprak. Hij beloofde me dat voor mijn verjaardag. Dat kwam er toen niet van, maar hij heeft het altijd onthouden. En nu acht jaar later was het zover. We gingen naar de vrije markt in Tiel. 



Het laatste stukje, vanaf Culemborg reden we samen. Gezellig! Vroeger was het een leuke markt maar hij was ingehaald door de tijd. De wereld van de tweedehands spullen is veranderd. Was er vroeger hier en daar een rommelmarkt of misschien een kringloopwinkel, nu vind je er bijna op elk dorp een. Ook de rommelmarkten zijn veranderd. Het aanbod is veel minder divers. Vinden jullie dat ook niet? De vrije markt leek een beetje op de Haagse markt; op de Beverwijkse bazaar. Veel telefoonhoesjes, strakke kleding, velgen voor de autobanden, simlock-vrij maken van telefoons, make-up spullen, glimmende spiegels, kristallen lampen.


Bij de entreeprijs was een kop koffie inbegrepen en we keken wat naar de mensen om ons heen, terwijl  we die opdronken. Daarna vonden we het welletjes. We gingen naar het stadje Buren voor een lekkere lunch in de zon. Tot slot een bezoekje aan goede vriend van zoon die vader geworden was. En ook dat was erg gezellig, ware het niet dat de tv aanstond. Want ja... Feijenoord zou kampioen kunnen worden. En dat werden ze. Ook was daar de kleine jongen. Net zo oud als mijn laatste kleinkind wat ik nog nooit vastgehouden heb omdat hij aan de andere kant van de wereld woont. Dit was een schattig jongetje. Heel tevreden en zoet en oh, wat ruiken die hele kleintjes toch heerlijk. Het was leuk om de jongen die nog maar een paar jaar geleden een lange slungel zonder model was, nu te zien als vader en echtgenoot. Ook aan dat samenzijn kwam een eind. We reden samen naar mijn auto, namen afscheid en gingen ieder ons weegs. Zoon naar het oosten en ik naar het westen. De radio zachtjes aan. Nagenietend van een heerlijke dag.
-
Later op bed dacht ik aan wat ik het leukst van alles vond en dat was misschien wel het feit dat het leuk was om samen met mijn kind op stap te gaan. D


1 opmerking:

  1. Grappig dat ik me regelmatig afgevraagd heb of het wat zou zijn die vrije markt in Tiel en nu begrijp dat het niet echt de moeite waard is :) Ik kom nog weleens bij de kringloopwinkel er vlakbij. Dat is dan toch meer een feestje. Ooit hadden we een snuffelhal in Maurik. Particulieren met kraampjes en oude spulletjes. Niet de massagoederen uit China. Een prachtig art deco bankstel heb ik daar nog gekocht want er was ook een meubelhoek. Maar wat je al schrijft. Spullen waren rommel maar de dag uit met je zoon was goud waard.

    BeantwoordenVerwijderen